مبانی نظری و پیشینه پژوهش سبک زندگی (فصل 2)

[1]Junxu

....

شیوه زندگی:

انواع مختلف شیوه زندگی رایج در میان انسانها تاثیر مهمی بر سلامت و تندرستی آنها دارد شیوه زندگی سالم منبعی ارزشمند برای کاهش شیوع و تاثیر مشکلات بهداشتی ، ارتقاء سلامت و کاهش عوامل استرس زای زندگی می باشد. زندگی سالمتر، محصول تعامل انتخاب های فردی از یک سو و محیط اقتصادی-اجتماعی محصور کننده فرد از سوی دیگر می باشد. بسیاری از انواع شیوه زندگی ریشه در فرهنگ و شرایط اقتصادی-اجتماعی دارند و اصلاح آنها چالشی جدی محسوب می شود. ارتقاء سلامت به مفهوم " فرایند قادرسازی افراد برای افزایش کنترل بر سلامتی خود و همچنین برای بهبود سلامتشان " یک راهبرد کلیدی در راستای بهبود وضعیت سلامت و اصلاح شیوه زندگی می باشد.

مفهوم شیوه زندگی:

مفهوم شیوه زندگی متکی بر این ایده است که مردم به طور معمول الگوی قابل تشخیصی از رفتار را در زندگی روزانه خود در معرض قرار می دهند. واژه " شیوه زندگی سالم" از آنجاست که الگوی زندگی روزانه فعالیتها میتواند به عنوان سالم و یا نا سالم مورد ارزیابی قرار گیرد. یک شیوه زندگی سالم معمولا " به عنوان یک زندگی متعادل مشخص می گردد که در آن هر شخص به طور آگاهانه انتخاب می کند و این انتخابها تحت الشعاع عوامل متعددی است. در پس زمینه سلامت، سبک زندگی به عنوان همه آن رفتارهایی است که یک فرد بر آن کنترل دارد و شامل فعالیتها یی است که خطرات متوجه سلامت فرد را در بر می گیرد ...

...

انواع سبک زندگی در نظریه آدلر:

آدلر چهار سبک زندگی اساسی را که مردم می توانند اتخاذ کنند پیشنهاد کرد

الف)  سبک سلطه گر: در این نوع سبک زندگی فرد آگاهی اجتماعی کمی از خود نشان می دهد. چنین فردی بدون توجه به دیگران رفتار می کند. نوع افراطی این سبک به دیگران حمله نموده و آزارگر، بزهکار یا جامعه ستیز می شود. نوع کمتر خطرناک این سبک، الکلی یا  معتاد می شود و یا خودکشی می کند چرا که معتقد است با حمله کردن به خود به دیگران آسیب میرساند.

ب) سبک گیرنده: در این سبک که شایعترین سبک است فرد انتظار خشنودی و رضایت دیگران را دارد و بنابراین به انها وابسته میشود در این سبک فرد سعی میکند مسئولیتها را به دیگران واگذار کند.

ج) سبک اجتناب کننده: در این سبک فرد در جهت روبرو شدن با مسائل زندگی تلاش نمی کند و با دوری از مشکلات سعی میکند از هرگونه شکست خودداری کند. در 3 سبک فوق افراد امادگی روبرو شدن یا سازش کردن با مشکلات روزمره زندگی را ندارند.انها توانایی همکاری با افرد دیگر را ندارند.برخورد بین سبک زندگی انها و دنیای واقعی موجب رفتار ناهنجار می شود که به شکل روان رنجوری و روان پریشی ظاهر میگردد. آنها فاقد علاقه اجتماعی هستند.